Tradities bij je trouwerij of lap je ze aan je laars?

In Nederland zijn we niet zo van de tradities, waarschijnlijk omdat we het associëren met stilstaan. We trouwen met z’n allen ook steeds minder en als we het wel doen, geven we onze eigen invulling aan het feest. Maar daarom is het niet minder leuk om te begrijpen waar de tradities rondom het huwelijk in Nederland vandaan komen. En misschien wel weer in ere te herstellen!

Eigenlijk is het die man die het bruisboeket kiest
Even terug in de tijd: in de Romeinse tijd droegen bruiden al een bruidsboeket. Dat was alleen niet het huidige kleurige en fleurige boeket. Het was een boeket van kruiden, graan en specerijen met een sterke geur om de kwade geesten te verdrijven. Pas in de Victoriaanse tijd werden het bloemenboeketten.

Wist je dat volgens traditie de man het bruidsboeket uitzoekt? Tja. Hoeveel vrouwen durven de keuze van het boeket aan hun man over te laten. Daarom is de tussenvorm ontstaan: de vrouw kiest het boeket dat bij haar jurk past en de man neemt het mee als hij zijn aanstaande vrouw voor de ceremonie op gaat halen. Goede oplossing, maar hoe verrassend als de man het boeket uit zou zoeken?

Huwelijksreis of ontvoering?
Er zijn verschillende theorieën over de oorsprong van de huwelijksreis. Een ervan is dat heel vroeger de bruidegom de bruid ontvoerde naar een geheime plek. Ze kwamen pas weer tevoorschijn als de bruid zwanger was zodat niemand anders haar meer kon claimen. Best romantisch.

Daar kunnen we ons nu niets meer bij voorstellen natuurlijk. Maar toch is het volgens traditie wel zo dat de bruidegom de huwelijksreis organiseert en boekt. Heerlijk toch? Als bruid hoef je alleen je koffer te pakken en achterover te leunen. Lijkt ons een traditie om in ere te houden.

Boeket- en kousenbandgooien voor de vrijgezellen
Je ziet het altijd in Amerikaanse films. “All the single ladies” verzamelen zich achter de bruid en vangen al gillend het bruidsboeket op dat de bruid over de schouder gooit in de hoop dat de gelukkige vangster de eerstvolgende is die zal trouwen. Op Nederlandse bruiloften gebeurt het ook wel, als is het geen must.

En de mannen dan? De bruid droeg vroeger een kousenband als symbool voor maagdelijkheid. In de slaapkamer werd de vrouw na het huwelijksfeest ontdaan van haar maagdelijkheid, onder andere door het verwijderen van de kousenband.

Dat gaat allang niet meer zo. Inmiddels wordt er op sommige feesten een show gemaakt van de man die met zijn tanden (want dat moet) de kousenband uittrekt en vervolgens over zijn schouder naar de vrijgezelle mannen gooit. Een leuke traditie en gegarandeerd een hoop hilariteit!

Wit brood eten tijdens de wittebroodsweken?
Vroeger was het de bedoeling dat het kersverse bruidspaar zes weken met rust gelaten werd. Meteen uit je ouderlijk huis met je nieuwe man of vrouw was het wel nodig even aan elkaar te wennen.

Dus geen familie, ‘vertegenwoordigers’ (tegenwoordig bellers) of andere mensen die je aandacht en tijd vroegen. En wit brood was in die tijd een luxe, je mocht dus zes weken van wit brood genieten.

Nu we nauwelijks nog wit brood eten en we (en je baas) vinden dat we zo snel mogelijk weer aan het werk moeten, is het alleen nog maar een symbolische naam. Zou het geen goed idee zijn de wittebroodsweken weer in ere te herstellen?

Foto: cwhimage